Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, αν και στη ζωή του ήταν υπόδειγμα αγιότητας, παρασύρθηκε ως άνθρωπος από την έχθρα που είχαν κάποιοι εναντίον του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, φτάνοντας στο σημείο ούτε καν να τον μνημονεύει στα δίπτυχα μαζί με τους άλλους Πατριάρχες. Παρά τις προσπάθειες Αγίων ανθρώπων να τον πείσουν ότι ήταν ψευδείς οι κατηγορίες κατά του Ιερού Χρυσοστόμου, δεν κατέστη συντόμως δυνατόν το να μην κρατάει θυμό εναντίον του ακόμα και όταν ετελεύτησε...
Με τον καιρό, ο Άγιος Κύριλλος, άρχισε να μετανοεί και να διορθώνεται. Αναγνώρισε δε το σφάλμα του όταν είδε στον ύπνο του σαν να βρισκόταν σ’ ένα παραδεισένιο τόπο όπου ήταν ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ και άλλοι πολλοί Άγιοι, παλαιοί και νέοι. Εκεί υπήρχε περικαλλής ναός και πλήθος πολύ έψαλε αγγελικά. Ο Άγιος Κύριλλος σαν να εισήλθε στο ναό μένων εκστατικός, κυρίως διότι έβλεπε την Παναγία, την οποία περιέβαλλαν πολλοί άγιοι Άγγελοι, καθώς και τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, στεκάμενο σαν Άγγελος καί τιμώμενο κοντά στην Υπεραγία Θεοτόκο, κρατώντας βιβλίο με τις διδαχές του. Πλάϊ στον Άγιο στεκόντουσαν πολλοί ένδοξοι Άγιοι σαν να επρόκειτο να εκδικηθούν όσους μισούσαν τον Ιερό Χρυσόστομο.
Πλησιάζοντας ο Άγιος Κύριλλος προς την Παναγία για να την προσκυνήσει, ο Άγιος Ιωάννης και οι Άγιοι που τον συνόδευαν, τον παρεμπόδιζαν θυμωμένοι να πλησιάσει και τον έδιωχναν από τον ναό. Στενοχωρημένος ο Άγιος, ακούει την Παναγία να παρακαλεί τον Χρυσόστομο ώστε να τον συγχωρέσει, διότι από άγνοια τον είχε μισήσει. Όμως, εκείνος έδειχνε ότι δεν τον συγχωρούσε, και η Παναγία εξακολουθούσε να μεσιτεύει, υπενθυμίζοντας τους αγώνες του Αγίου Κυρίλλου κατά του Νεστορίου και της αναγνώρισης της ως Θεοτόκο. Τότε, ο Άγιος Ιωάννης υπακούοντας σ’ Εκείνη, αγκάλιασε τον Άγιο Κύριλλο και έτσι συμφιλιώθηκαν οι δύο Άγιοι.
Μετά την οπτασία αυτή ο Άγιος Κύριλλος μετανόησε καί σύναξε τους Επισκόπους όλης της Αιγύπτου κάνοντας μεγάλη εορτή προς τιμήν του Ιερού Χρυσόστομου.