πριν χρόνια ο παπαΦωτης έπασχε από καρκίνο του προστάτη....έπαιρνε φάρμακα και τον δυσκόλευαν....οι πόνοι αφόρητοι.....η ταλαιπωρία μεγάλη...η άσκηση ακόμα πιο μεγάλη.....
Την εποχή αυτή ένας απρόσμενος θάνατος συνέβη στο χωριό τα Παμφιλα ...ο θάνατος ενός μικρού παιδιού....
την ημέρα της εξοδιου ακολουθίας μια κοπέλα αγαπητή στο παπαΦωτη πήγε στην ακολουθία ...αλλά πριν ανέβει τα σκαλοπάτια της Αγίας Βαρβάρας σκέφτηκε να παει να δει το παπαΦωτη που ζούσε εκεί πιο κάτω σένα απέριττο μικρο δωματιάκι παρέα με τους φίλους του ποντικούς.
όταν άνοιξε τη πόρτα τη ρώτησε απορημένος ο Άγιος Γέροντας....μα τι γυρεύεις εδώ?
Εκείνη του εξήγησε τα σχετικά με το θάνατο του παιδιού και Εκείνος μέσα στην εν Χω παλικαριά του τη προστάζει...
Σήκωσε με γρήγορα και ντύσε με.....τέτοια θλίψη έχει ο κόσμος και γω κάθομαι στο κρεββάτι?
να πάω να τους συμπαρασταθώ...
τρία τέταρτα με μια ώρα κράτησε η ανάβαση του στην Αγία Βαρβάρα που για κάθε άλλο δεν θα ήταν πάνω από 5 λεπτά....κάποια παλικάρια τον σήκωσαν στα χέρια και τον ανέβασαν τις σκάλες της εκκλησίας....
Μπαίνοντας στην εκκλησία τον ρωτάνε...Παππούλη που θα σε βάλουμε?
και Εκείνος μέσα στην απλότητα του απαντά ...μα στο προσκέφαλο του παιδιού...
για πολύ ώρα ήταν δίπλα στο κεφαλάκι του παιδιού μέχρι που τελείωσε η εξόδιος ακολουθία...προσευχόμενος και παρηγορώντας...μέσα στους αφόρητους πόνους!!!
ο παπαΦωτης ο τρελός για τον Χριστό....
Ετικέτες Αγάπη