«Δεν είμαι ταπεινός, επειδή αν ήμουν, ο Θεός θα έδινε να βλέπω τον παράδεισο κάθε μέρα» Έτσι μου απάντησε ο π. Ανδρέας όταν βλέποντας την πάντα γελαστή μορφή του τον «κατηγόρησα» ότι είναι ταπεινός.
Δε ξέρω πόσων ετών είναι. Ξέρω ότι άφησε τα εγκόσμια πριν από 18 χρόνια όταν η σύζυγός του, κάποιο βράδυ, της είπε ότι θα πάει στον Κύριο σ΄ ένα μήνα και αυτός να τ΄ αφήσει όλα και να πάει στο Άγιο Όρος. Την άκουγε έκπληκτος, επειδή η συμβία του δεν ήταν άρρωστη ποτέ πριν, αλλά ούτε μετά απ΄ αυτή την ανακοίνωση .
Πάντως πέθανε ακριβώς μετά από ένα μήνα.!
Έτσι ο πατέρας Ανδρέας τ΄ άφησε όλα και ήρθε στο Περιβόλι της Παναγίας. Ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και όχι το δικό του γι΄ αυτό απέκτησε καλοσύνη και ταπεινοφροσύνη. Η μορφή του είναι πάντα φωτεινή και εκπέμπει χαρά, επειδή λέει «χαίρεται για όλους και για όλα».
Δε θέλει να πει ένα λόγο διδασκαλίας επειδή: « μόνο οι άγιοί μας είναι δάσκαλοι. Εγώ είμαι ένας απλός μοναχός, τι να διδάξω εγώ τους άλλους εάν δεν είμαι άγιος»;
Είχε ήδη ανατείλει ο ήλιος πάνω στο γελαστό του πρόσωπο,όταν απομακρύνθηκε, πηγαίνοντας στην υπακοή του, τραβώντας ένα καρότσι
Ετικέτες Άγιον Όρος, Μοναχισμός