Κοινός Εκκλησιασμός των μελλών και φίλων του συλλόγου μας.
Πριν από 1 ώρα
Ιωάννα Βασίλου - Burch Ἡ ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία τοῦ Ἁγίου Νικολάου, στήν Τεµέκουλα τῆς Ἀµερικῆς Zῶ σέ µιά µικρή πόλη τῆς Καλιφόρνιας, τήν Τεµέκουλα, πού εἶναι ἀνάµεσα στό ΛόςἌντζελες καί τό Σάν Ντιέγκο. Εἶναι µιά χαριτωµένη, µικρή καί οἰκογενειακή πόλη. Ὅταν λέµε µικρή πόλη στήν Ἀµερική,ἐννοοῦµε νά ἔχει πληθυσµό γύρω στούς 100.000 κατοίκους. Ἐδῶ οὔτε σέ ξέρουν οὔτε νοιάζονται γιά σένα. Πολύ δύσκολα νά δεῖς τόν γείτονα ἤ τή γειτόνισσά σου,ὅταν πηγαίνεις γιά ψώνια. Ὄχι µόνο αὐτό, ἀλλά εἴµαστε κυκλωµένοι ἀπό ἄλλες µικρές πολιτεῖες, καί σκορπισµένοι. Οἱ δύο µεγάλες πολιτεῖες πού προανέφερα, µέ τά ἑκατοµµύρια κατοίκους, εἶναι µιά ὥρα µακριά µας. Χάνεσαι στήν Ἀµερική! Στή δική µου µικρή πόλη, οἱ λίγοι Ὀρθόδοξοι πού ἔχουµε ἀποµείνει, ἔχουµε χτίσει ἐδῶ καί δεκαπέντε χρόνια µιά µικρή ἐκκλησούλα. Τήν κρατᾶµε ἀνοιχτή µέ τό ζόρι καί µέ τήν «ἀνάσα » µας. Ὅλοι δουλεύουµε καί τή συντηροῦµε. Τό κράτος δεν συντηρεῖ τίς ἐκκλησίες, γιατί ὑπάρχουν τόσες καί τόσες θρησκεῖες. Ὁ χριστιανισµός ἐπίσης εἶναι µοιρασµένος σέ πολλά κοµµάτια. Σπασµένος - ποιόν νά πρωτοδιαλέξεις - τούς καθολικούς, πού εἶναι ἱσχυροί καί ἀποτελοῦν τήν πλειοψηφία; Τούς προτεστάντες, πού ἔχουν χωριστεῖ σέ ἑκατοντάδες ἐκκλησίες, ἡ κάθε µία µέ τά δικά της πιστεύω;Ἐδῶ θά βρεῖς ἀκόµη Βουδιστές, Ἰνδουιστές, Μουσουλµάνους, Σατανιστές... Κί ὅµως, ἡ δικιά µας ἐκκλησούλα, ὁ Ἅγιος Νικόλαος τῆς Τεµέκουλα, εἶναι πολύ πνευµατική. ΟἱἝλληνες, στίς µεγάλες πόλεις, ἔχουν ὡραῖες καί µεγάλες ἐκκλησίες καί αὐτές εἶναι πού τραβοῦν τόνἝλληνισµό. Τόν τραβοῦν ὅµως περισσότερο γιά ἐθνικούς καί πολιτιστικούς λόγους, παρά γιά θρησκευτικούς. Εἴµαστε ξένοι, σέ ξένη γῆ! Οἱ ἐκκλησίες ἐδῶ µᾶς προσφέρουν τάξεις γιά τή διδασκαλία τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας γιά τά παιδιά µας, τµήµατα ἐκµάθησης παραδοσιακῶν ἑλληνικῶν χορῶν ἀλλά καί τήν εὐκαιρία νά συναντηθοῦν µέἄλλα ἑλληνόπουλα, ἔστω γιά µιά µέρα τήν ἑβδοµάδα! Σέ µᾶς τούς µεγάλους δίνουν τή δυνατότητα νά γνωριστοῦµε µέ ἄλλους συµπατριῶτες µας, νά µιλήσουµε στή γλώσσα µας, νά κρατήσουµε ἄσβηστη στήν καρδιά µας τήν ἑλληνορθόδοξη πολιτιστική κληρονοµιά µας! Μπορῶ νά σάς πῶ µέ βεβαιότητα, ὅτι οἱ Ἕλληνες τῆς Διασπορᾶς εἶναι πιό Ἕλληνες ἀπ̓ αὐτούς πού ζοῦν στήν Ἑλλάδα! Πονᾶµε γιατί βιώνουµε τήν ἀποξένωση, τόν ἀποχωρισµό, πονᾶµε γἰ αὐτά πού χάσαµε καί γιά ὅσα δέν ἔχουµε. Κρατᾶµε ὄνειρα πολλῶν χρόνων στά χέρια µας... Ὁ Ἑλληνισµός τῆς Διασπορᾶς ἔχει κρατήσει τά ἤθη καί τά ἔθιµα τῆς πατρίδας µας, τήν παράδοση, τήνἐλπίδα τῆς πατρίδας ζωντανή. Δέν θέλουµε νά ἀκοῦµε ξένα τραγούδια, ὅπως αὐτά πού ἀκούγονται παντοῦ στά µπαράκια τῆς πατρίδας µας, ἀλλά ἑλληνικά! Δέν θέλουµε νά τρῶµε ξένα φαγητά, ὅπως ἔχει γεµίσει ἡ Ἀθήνα µέ ξέναἑστιατόρια, θέλουµε ἑλληνικά! Οἱ Ἕλληνες τῆς Διασπορᾶς ἀληθινά πονοῦν καί ὑποστηρίζουν τήνἙλλάδα! Αὐτοί εἶναι πού θυσιάζονται... σπατάλησαν τά νιάτα τους στή δουλειά, δίνοντας τόν προσωπικό τους ἀγῶνα στήν ξενιτιά, µακριά ἀπό τή µητέρα πατρίδα καί τούς ἀγαπηµένους τους συγγενεῖς. Μέ σκληρή προσπάθεια καί συχνά κάτω ἀπό ἀντίξοες συνθῆκες κατάφεραν νά ἀνελιχθοῦν κοινωνικά καί οἰκονοµικά καί νά παίζουν σήµερα σηµαντικό ρόλο στήν πολιτική σκηνή τῆς χώρας,ἐπηρεάζοντας τούς κυβερνῶντες στή λήψη τῶν πολιτικῶν τους ἀποφάσεων. Ἄν αὐτή τή στιγµή τά Σκόπια δέν ὀνοµάζονται ἀκόµα Μακεδονία, αὐτό ὀφείλεται ἀποκλειστικά καί µόνο στό ἰσχυρόἑλληνικό λόµπι τῆς Ἀµερικῆς! Οἱ Ἕλληνες τῆς Διασπορᾶς ἀγωνίζονται γιά νά µήν πάψει ἡ Ἑλλάδα νά ὑπάρχει. Οἱ πρόγονοί µαςὑπέφεραν 400 καί 500 χρόνια σκλαβιᾶς καί θυσιάστηκαν γιά τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδας µας, ἐνῷἐµεῖς, οἱ Νεοέλληνες, σέ µιά µόνο γενιά, ξεπουλᾶµε τά πάντα, µέ τό χαµόγελο στά χείλη! Ὅλα αὐτά δέν ἰσχύουν γιά τόν ἑλληνισµό τῆς Διασπορᾶς. Ἐµεῖς ἐπιδιώκουµε νά παντρεύουµε µέἝλληνες τά παιδιά µας ἀγωνιζόµαστε νά κρατήσουµε ζωντανά τά ἔθιµά µας, νά στηρίξουµε τήν πατρίδα µας στό χάρτη τῆς γῆς καί νά σηκώσουµε τήν Ὀρθοδοξία. Μέ λίγα λόγια, οἱ Ὀρθόδοξες ἐκκλησίες ἐδῶ στήν Ἀµερική, δέν εἶναι ἁπλῶς ἐκκλησίες, εἶναι ὁἙλληνισµός µας! Στή µικρή πόλη τῆς Τεµέκουλα ἔχουµε ἱερέα µόνο τίς Κυριακές. Πρόσφαταἀγοράσαµε γῆ γιά νά µεγαλώσουµε τήν ἐκκλησία µας. Δουλέψαµε ὅλοι µας σκληρά καί γιά πολλά χρόνια, ἀφιερώνοντας ἄπειρες ὧρες ἀπό τόν προσωπικό µας χρόνο, γιά νά πάρουµε αὐτό τό κοµµάτι γῆς καί νά τιµήσουµε τόν ἅγιο Νικόλαο. Εἴµαστε πολύ λίγοι οἱ Ἕλληνες πρώτης γενιᾶς πού ἀνήκουµε στήν ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς Τεµέκουλα. Αὐτοί οἱ λίγοι, µιά χούφτα µόνο, εἴµαστε σάνἀδέρφια. Ὁ πόνος τῆς ξενιτιᾶς σοῦ δίνει ἄλλη δύναµη. Νοιαζόµαστε ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλον. Ἡ διαφορά στή δικιά µας ἐκκλησούλα εἶναι πώς δέν πᾶµε γιά τήν κουλτούρα, ὅπως κάνουν πολλοί στίς µεγάλεςἐκκλησίες. Ἐµεῖς πηγαίνουµε γιά τή Θεία Λειτουργία. Πηγαίνουµε γιατί µᾶς καλεῖ ὁ Θεός. Πηγαίνουµε γιά νά συµπροσευχηθοῦµε µέ τούς συµπατριῶτες µας, γιά τήν κοινωνία, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ µας. Ἐγώ πηγαίνω, γιατί αἰσθάνοµαι ἄδεια ἄν τύχει κάτι καί ἀπουσιάσω κάποιες φορές. Πηγαίνω γιατί θέλω νά δῶ τήν ἐκκλησία µας νά µεγαλώνει. Προσεύχοµαι, ὅµως, νά µήν χάσει ποτέ τήν πνευµατικότητά της καί τόν προορισµό της. www.saintnicholastemecula.org
0 Comments:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
