Ορθόδοξη Mπλογκόσφαιρα

Ένας νεαρός φοιτητής άπό τήν Αθήνα αποφάσισε ν' ακολουθήσει τό δρόμο τού μοναχισμού. Σ' αυτή του τήν κλίση αντιδρούσε πολύ ό πατέρας του και δέν τόν άφηνε να γίνει μοναχός. Μετά άπό παρότρυνση τρίτων αποφάσισαν και οί δυό νά πάνε στον Ωρωπό και νά πάρουν τή γνώμη τού Γέροντα Πορφυρίου. Πήγαν και του εξέθεσαν τις απόψεις τους. Ό Γέροντας, αφού τους άκουσε, γύρισε προς τόν πατέρα και τού είπε:

- Τί νά σάς πώ; Εκείνο πού μπορώ νά σοϋ πω εσέ να είναι αυτό: "Ενας πατέρας εΐχε ένα γιό, πού ποθούσε νά γίνει μοναχός. Ό πατέρας του, όμως, παράβλεψε τήν κλίση τής καρδιάς τού παιδιού του και τόν πίεζε νά παντρευτεί και νά κάνει οικογένεια, Ό γιος άπό τήν μεγάλη πίεση τοϋ πατέρα υπέκυψε και παρά τήν θέληση του παντρεύτηκε κι έκανε παιδιά. Ή στενοχώρια όμως τόν έτρωγε και καθημερινά έλιωνε. Άπό την πολλή στενοχώρια, λοιπόν, ό νεαρός προσεβλήθη άπό καρκίνο και σε μικρό χρονικό διάστημα πέθανε, αφήνοντας στό δρόμο μια γυναίκα και δυο παιδιά. Και γι' αυτό ευθύ νεται ό πατέρας, ό όποιος δε σεβάστηκε την ελευθερία πού έχει χαρίσει ό Θεός στον άνθρωπο -και την όποια και ό ίδιος σέβεται- και πίεσε το παιδί του νά κάνει όχι αυτό πού ή καρδιά του αγαπούσε, άλλα έκεϊνο πού αυτός μέ ίσχυρογνωμοσύνη και Ιδιοτέλεια του επέβαλε νά πράξει. Γνωρίζοντας αυτό το περιστατικό σοΰ εφιστώ τήν προσοχή, γιά νά μήν πάθεις και σύ τά ΐδια.


Γύρισε τότε ό Γέροντας και προς το νεαρό και τοϋ είπε:

- Όσο γιά σένα αυτό έχω νά σοΰ πώ: Ένας νεαρός πριν τελειώσει τις σπουδές του, επιπόλαια, αποφάσισε νά γίνει μοναχός μέ πολύ επιφανειακά κίνητρα. Οί γονείς του τόν συμβούλευαν νά μήν εγκαταλείψει τις σπουδές του και ν'αφήσει νά ωριμάσει μέσα του αυτή ή επιθυμία. "Ομως εκείνος δεν άκουσε κανένα και επιπό λαια τά παράτησε και σηκώθηκε κι έφυγε. Έγινε μονα χός- όμως μετά άπό μερικά χρόνια διαπίστωσε ότι ή καρδιά του δέν αγαπούσε αγνά το μοναχισμό, αλλά επιφανειακά- κι αυτό είχε ώς αποτέλεσμα νά μήν αντέ ξει τήν μοναχική ζωή και ν' άποσχηματιστεί. Κατόπιν παντρεύτηκε και τώρα ντρέπεται νά κυκλοφορήσει έξω. Γι" αυτό, λοιπόν, κι εσύ πρόσεχε νά μήν κάνεις κάτι μέ επιπολαιότητα και πάθεις τά ίδια μέ τόν προαναφερ θέντα αδελφό.

Αυτό είπε ό καλός Γέροντας και στους δυό κι άφοϋ έβαλε τόν καθένα στή σωστή του θέση και τους έθεσε πρό των ευθυνών τους, τους άφησε νά φύγουν, ευχόμε νος ό ίδιος νά γίνει το θέλημα τοϋ Θεού.