Τὰ «Πατήματα τῆς Παναγίας» ἀλλὰ καὶ τὸ εἰκόνισμά της συναντάει ὁ ἐπισκέπτης στὸ μονοπάτι ποὺ ὁδηγεῖ στὴ Μονὴ Προυσοὺ στὸ Καρπενήσι. Πάνω σὲ κάθετο βράχο ἔχουν διαμορφωθεῖ ἑπτὰ σχήματα διαφορετικοῦ χρώματος μὲ τὴ μορφὴ πατημασιᾶς ποῦ δείχνουν ἀκριβῶς τὰ βήματα τῆς Παναγίας, τὰ ἴχνη ποὺ ἄφησε στὸ δρόμο της γιὰ τὸν Προυσό. Πρόκειται γιὰ ἕνα περίεργο γεωλογικὸ φαινόμενο ποὺ ὅμως κανεὶς μέχρι σήμερα δὲν ἔχει καταφέρει νὰ ἑρμηνεύσει.
Τὸ σημεῖο ποὺ βρίσκεται μόλις 10 χλμ ἀπὸ τὸ μοναστήρι τοῦ Προυσοῦ εἶναι ἐπισκέψιμο καὶ πλῆθος πιστῶν δὲν παραλείπουν νὰ κάνουν μία στάση γιὰ νὰ προσκυνήσουν μὲ εὐλάβεια καὶ ταπείνωση. Μπρελὸκ αὐτοκινήτων, κλειδιὰ καὶ κέρματα εἶναι μόνο μερικὰ ἀπὸ τὰ προσωπικὰ ἀντικείμενα ποὺ ἀφιερώνουν στὴν Παναγία οἱ προσκυνητές. Δειλὰ-δειλὰ ἀνάμεσά τους ξεπροβάλλουν κοῦκλες μικρῶν παιδιῶν «ἐκλιπαρώντας» γιὰ τὴν προστασία τῶν νεαρότερων πιστῶν.
Τὸ «ταξίδι» τῆς θαυματουργῆς εἰκόνας
Τὸ 829 μ.Χ., περίοδος τῆς εἰκονομαχίας, ὁ Αὐτοκράτορας τοῦ Βυζαντίου Θεόφιλος προστάζει νὰ κατέβουν ὅλες οἱ βυζαντινὲς εἰκόνες καὶ νὰ καοῦν. Ἕνα πλουσιόπαιδο ἀποφάσισε νὰ....
σώσει τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας καὶ τὴ φυγάδευσε στὴν Ἑλλάδα. Ὁ νέος ἀποκοιμήθηκε καὶ ἡ εἰκόνα ἐξαφανίστηκε μυστηριωδῶς.
Ἔπειτα ἀπὸ μερικὰ χρόνια, ὁ νέος ξαναβρῆκε τὴν εἰκόνα σὲ δύσβατο σημεῖο τῆς ὀρεινῆς Εὐρυτανίας, ὅμως γιὰ κακή του τύχη τὸ ἱερὸ κειμήλιο «ἔκανε φτερὰ» γιὰ δεύτερη φορά.
Ἡ ἀρχική του σκέψη ὅτι οἱ ντόπιοι τὴν ἔκλεψαν, ξεθωρίασε ὅμως γρήγορα ἐξαιτίας ἑνὸς ὁράματος.
Ὁ νέος ὁραματίστηκε τὴν Παναγία νὰ τοῦ λέει πῶς διάλεξε αὐτὸ τὸν τόπο γιὰ νὰ «γίνει τὸ Σπίτι της» καὶ ἐὰν ἤθελε μποροῦσε καὶ ὁ ἴδιος νὰ μείνει κοντά Της. Μαζὶ μὲ ἕναν ὑπηρέτη τοῦ ἔχτισαν τὸν Οἶκο τῆς Παναγίας, στὸν τόπο ποὺ ἡ ἴδια τοὺς ὑπέδειξε. Τὸ σπήλαιο ὅπου «κρυβόταν» ἡ εἰκόνα μέχρι νὰ τοὺς φανερωθεῖ, ἔγινε ἀργότερα ἡ Μονὴ Προυσού, ἀντλώντας τὸ ὄνομά της ἀπὸ τὴ θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς «Παναγίας τῆς Προυσιώτισσας», καὶ ἐκεῖνοι ἔγιναν οἱ πρῶτοι μοναχοί. Ἦταν πιά, ὁ Διονύσιος καὶ ὁ Τιμόθεος.
Τὸ «δῶρο» τοῦ Καραϊσκάκη στὴ Μονὴ
Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821, ἡ Μονὴ ἔγινε καταφύγιο γιὰ πάρα πολλοὺς ἀγωνιστές, ὅπως ὁ Μάρκος Μπότσαρης, ὁ Λάμπρος Κατσαντώνης καὶ ὁ Γεώργιος Καραϊσκάκης.
Μάλιστα ὁ Γέρος τοῦ Μοριά, ὡς ἔνδειξη εὐγνωμοσύνης γιὰ τὴ φιλοξενία ποὺ τοῦ παρεῖχε ἡ Μονὴ ποὺ εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα καὶ τὴ γρήγορη ἀνάρρωσή του ἀπὸ τὴ θέρμη ποὺ τὸν ταλαιπωροῦσε κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Ἀπελευθερωτικοῦ Ἀγώνα, δώρισε τὸ ἀσημένιο κάλυμμα τῆς εἰκόνας. Ὄπλα τοῦ Καραϊσκάκη μπορεῖ νὰ δεῖ κανεὶς στὸ σκευοφυλάκιο τῆς Μονῆς κάτι ποὺ μαρτυρᾶ ὅτι πέρασε ἀπὸ ἐκεῖ.
Ἡ Παναγία «προστατεύει» τὸ σπίτι της
Κατὰ περιόδους ἡ Μονὴ γνώρισε πολλὲς καταστροφὲς καὶ λεηλασίες, κυρίως ἀπὸ τὰ τουρκικὰ καὶ τὰ γερμανικὰ στρατεύματα. Ἡ Παναγία ποὺ ἔβλεπε νὰ καταστρέφεται τὸ σπίτι της ἀπὸ τὸ ἀβυσσαλέο μίσος τῶν κατακτητῶν δὲ μποροῦσε νὰ μείνει μὲ σταυρωμένα τὰ χέρια. Σύμφωνα μὲ μαρτυρίες τῆς ἐποχῆς, ἕνας Γερμανὸς ἀξιωματικὸς ἐπιχείρησε νὰ πυρπολήσει τὴν ἐκκλησία. Ὅμως ὅσες φορὲς καὶ ἐὰν τὸ προσπάθησε τὸ «ἀόρατο χέρι» τῆς Παναγίας τὸν ἐμπόδιζε, πετώντας τὸν μὲ δύναμη στὸ δάπεδο τὴν ὥρα ποὺ ζητοῦσε ἀπὸ τοὺς ὑποτελεῖς του νὰ μετατρέψουν τὰ θεμέλια του μοναστηριοῦ σὲ στάχτη.
