Η ΜΟΝΟΦΘΑΛΜΗ ΜΗΤΕΡΑ Ἡ μητέρα του εἶχε μόνο ἕνα μάτι…Ντρεπόταν γι’ αὐτὴν κι ὧρες ὧρες τὴν μισοῦσε. Ἡ δουλειά της ἦταν μαγείρισσα στὴν φοιτητικὴ λέσχη. Μαγείρευε γιὰ τοὺς φοιτητὲς καὶ τοὺς καθηγητές, γιὰ νὰ βγάζει τὰ ἔξοδά της… . Δὲν ἤθελε νὰ τοῦ μιλάει, γιὰ νὰ μὴ μαθαίνουν ὅτι εἶναι παιδὶ μιᾶς μητέρας μέ… ἕνα μάτι. Οἱ φοιτήτριες ἔφευγαν γρήγορα, ὅποτε τὴν ἔβλεπαν νὰ βγαίνει γιὰ λίγο ἀπὸ τὴν κουζίνα, κι ἔλεγαν πὼς δὲν ἄντεχαν τὸ θέαμα καὶ πὼς τοὺς προκαλοῦσε μιὰ ἀνυπόφορη ἀνατριχίλα… Ἀργότερα παντρεύτηκε. Ἀγόρασε ἕνα δικό του σπίτι. Ἔκανε δικά του παιδιὰ κι ἦταν εὐχαριστημένος μὲ τὴν ζωή του, τὰ παιδιά του, τὴν γυναίκα του καὶ τὴν δουλειά του! Μία μέρα μετὰ ἀπὸ χρόνια ἀπουσίας, ὅπως ὁ ἴδιoς τῆς ζήτησε, ἡ μητέρα του πῆγε νὰ τὸν ἐπισκεφθεῖ. Δὲν εἶχε δεῖ ποτὲ ἀπὸ κοντὰ τὰ ἐγγόνια της. Μόλις ἐμφανίστηκε στὴν πόρτα, τὰ παιδιὰ του ἄρχισαν νὰ γελᾶνε, θύμωσε ἐπειδὴ εἶχε πάει χωρὶς νὰ τοῦ τὸ ζητήσει καὶ χωρὶς νὰ τὸν προειδοποιήσει. Τότε τῆς φώναξε: «πῶς τολμᾶς νὰ ἔρχεσαι ξαφνικὰ στὸ σπίτι μου καὶ νὰ τρομάζεις τὰ παιδιά μου; Βγὲς ἔξω! Φύγε!». Ἡ μητέρα του ἀπάντησε γαλήνια: «Ἄα, πόσο λυπᾶμαι, κύριε! Μᾶλλον μου ἔδωσαν λάθος διεύθυνση», κι ἐξαφανίστηκε, χωρὶς νὰ καταλάβουν τὰ μικρὰ πὼς εἶναι γιαγιά τους… Πέρασαν χρόνια καὶ μιὰ μέρα βρῆκε στὸ γραμματοκιβώτιο τοῦ σπιτιοῦ του μιὰ ἐπιστολὴ γιὰ τὴν σχολικὴ συγκέντρωση τῆς τάξεώς του ἀπὸ τὸ δημοτικὸ σχολεῖο, ποὺ θὰ γινόταν στὴν πόλη ποὺ γεννήθηκε… «Ἀγαπημένε μου γιέ, σὲ σκέφτομαι συνέχεια. Λυπᾶμαι ποὺ ἦρθα στὸ σπίτι σου καὶ φόβισα τὰ παιδιά σου. Ἔμαθα ὅτι ἔρχεσαι γιὰ τὴν σχολικὴ συγκέντρωση κι ἔνοιωσα πολὺ χαρούμενη. Ἀλλὰ φοβᾶμαι ὅτι μπορεῖ νὰ μὴν εἶμαι σὲ θέση νὰ σηκωθῶ ἀπὸ τὸ κρεβάτι γιὰ νὰ ἔρθω νὰ σὲ δῶ. Ἔγραψα αὐτὸ τὸ γράμμα νὰ σ᾽ τὸ δώσουν, ἂν δὲν μὲ προφτάσεις. Στεναχωριέμαι ποὺ σὲ ἔφερνα σὲ δύσκολη θέση καὶ ντρεπόσουν γιὰ μένα, ὅσο ἤσουν μικρός. Βλέπεις… ὅταν ἤσουν πολὺ μικρός, εἶχες ἕνα σοβαρὸ ἀτύχημα κι ἔχασες τὸ μάτι σου. Δὲν θὰ μποροῦσα νὰ σὲ βλέπω νὰ μεγαλώνεις μὲ ἕνα μάτι. Ἔτσι σοῦ ἔδωσα τὸ δικό μου. Ἤμουν τόσο ὑπερήφανη ποὺ ὁ γιός μου θὰ ἔβλεπε τὸν κόσμο μὲ τὴν δική μου βοήθεια, μὲ τὸ δικό μου μάτι. Ἔχεις πάντα ὅλη τὴν ἀγάπη μου. Ἡ μητέρα σου»
Μὰ ἀπὸ μικρὸς εἶχε πρόβλημα μὲ τὴν εἰκόνα τῆς μητέρας του. Μιὰ μέρα, ὅταν ἀκόμη πήγαινε στὸ δημοτικό, πέρασε ἡ μητέρα του στὸ διάλειμμα νὰ τοῦ πεῖ ἕνα «γειά». Ἔνοιωσε πολὺ στενοχωρημένoς. «Πῶς μπόρεσε νὰ τοῦ τὸ κάνει αὐτό»;… ἀναρωτιόταν… Τὴν ἀγνόησε, τῆς ἔριξε μόνο ἕνα μισητὸ βλέμμα κι ἔτρεμε. Τὴν ἑπομένη μέρα ἕνας ἀπὸ τοὺς συμμαθητὲς του φώναξε: «Ἔεεε, ἡ μητέρα σου ἔχει μόνο ἕνα μάτι!..». Ἤθελε νὰ πεθάνει. Ἤθελε νὰ ἐξαφανιστεῖ. Ὅταν γύρισε σπίτι, τῆς εἶπε: «ἂν εἶναι ὅλοι νὰ γελᾶνε μαζί μου ἐξ αἰτίας σου, τότε καλύτερα νὰ πεθάνεις!». Αὐτὴ δὲν τοῦ ἀπάντησε… «Δὲν μ᾽ ἔνοιαζε τί εἶπα ἢ τί αἰσθάνθηκε, γιατί ἤμουν πολὺ νευριασμένος», ἔλεγε ἀργότερα σ᾽ ἕνα φίλο του. «Ἤθελα νὰ φύγω ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ σπίτι καὶ νὰ μὴν ἔχω καμία σχέση μαζί της. Ἔτσι διάβασα πάρα πολὺ σκληρὰ μὲ σκοπὸ νὰ φύγω μία μέρα μακριὰ γιὰ σπουδές… καὶ τὰ κατάφερα, μὰ ἦλθε κι ἔπιασε αὐτὴ τὴν δουλειὰ στὴν λέσχη γιὰ νὰ μὲ βοηθάει… δὲν μποροῦσε νὰ πάει κάπου ἀλλοῦ;…».
Εἶπε ψέματα στὴν γυναίκα του ὅτι θὰ ἔκανε ἕνα ἐπαγγελματικὸ ταξίδι καὶ πῆγε. Ὅταν τελείωσε ἡ συγκέντρωση τῶν συμμαθητῶν, πῆγε στὸ σπίτι ποὺ μεγάλωσε, μόνο ἀπὸ περιέργεια… Οἱ γείτονες, τοῦ εἶπαν ὅτι ἡ μητέρα του εἶχε πεθάνει πρόσφατα. Δὲν ἔβγαλε οὔτε ἕνα δάκρυ. Τοῦ ἔδωσαν ἕνα γράμμα ποὺ εἶχε ἀφήσει γι᾽ αὐτόν:
Ετικέτες Διδακτικά
