Ορθόδοξη Mπλογκόσφαιρα

Του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου

Πώς φυλάγεις τον κήπο, που συμβολίζει την καρδιά σου; Πώς κρατάς τ΄ άγρια ζώα μακριά; Άγρια ζώα είναι ο θυμός, η μνησικακία, η ζήλια, η φιληδονία κ.α.

Μια ιστορία μιλάει για κάποιον κλέφτη που πήγε το βράδυ στο βουνό, στην καλύβα ενός ασκητή να κλέψει και δεν βρήκε τίποτα. Ο ασκητής φύλαττε την καλύβα του με το να μην έχει τίποτα σ’ αυτήν από τα πράγματα εκείνα που τα κλέβουν οι κλέφτες.

Αν μιμηθείς τον ασκητή θα φυλάγεις τον κήπο της ψυχής σου με το να μην έχεις σ΄ αυτόν τίποτε από αυτά που χρησιμεύουν ως τροφή στ΄ άγρια ζώα.

Η ιστορία έχει και συνέχεια: Όταν γύρισε ο ασκητής απ΄ τον βραδυνό του περίπατο είδε τον κλέφτη να βγαίνει απ΄ την καλύβα του με άδεια χέρια και τον λυπήθηκε. Κοίταξε την ομορφιά του βουνό στο σεληνόφωτο και είπε με αναστεναγμό:"Φτωχέ άνθρωπε. Να μπορούσα να σου χαρίσω την ομορφιά αυτή του σεληνόφωτος στο βουνό."

Απ΄ τη συνέχεια αυτή βγαίνει θαρρώ το εξής δίδαγμα:Ότι αν δεν έχεις τίποτε από εκείνα τα πράγματα που κλέβουν οι κλέφτες, δεν σημαίνει ότι δεν έχεις καμιά χαρά, ζώντας σε μια άδεια καλύβα στο βουνό. Είναι η χαρά της ομορφιάς του σεληνόφωτος στο βουνό.

Ο κλέφτης δεν φανταζόταν ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που σου δίνουν χαρά εκτός από τα εκείνα τα πράγματα που κλέβουν οι κλέφτες.

Ο ασκητής αντικατέστησε τα πράγματα που τα κλέβουν οι κλέφτες με εκείνα που όποιος τα ζητεί δεν θα βρει κανένα εμπόδιο. Αυτά είναι τα ανώτερα, τα μη βλεπόμενα, τα πνευματικά.