Ορθόδοξη Mπλογκόσφαιρα

Η πιο επίσημη ώρα και περί εξορκισμών

Η πιο επίσημη ώρα του πιστού Χριστιανού είναι η ώρα της βάπτισης του. Γιατί τότε γίνεται παιδί του Θεού, μέλος της Εκκλησίας Του, με προοπτική την αιώνια Βασιλεία του Θεού.

Στο πρώτο, προπαρασκευαστικό, στάδιο του μυστηρίου του βαπτίσματος, δεσπόζουν οι εξορκισμοί ή αφορκισμοί και οί τελετές της απόταξης του διαβόλου και της σύνταξης του νεοφώτιστου με το Χριστό.

* Τί είναι οι εξορκισμοί;

Πρόκειται για ευχές, με τις οποίες φυγαδεύεται ο διάβολος και ο άνθρωπος απελευθερώνεται από τη δαιμονική κυριαρχία. Με τους τρεις αφορκισμούς ο ιερέας απευθύνεται στο διάβολο και τον «διατάσσει», με τη δύναμη του λυτρωτικού έργου του Χρίστου και κυρίως του σταυρικού Του θανάτου, να εξέλθει από αυτόν πού πρόκειται να βαπτισθεί! Έτσι ο φωτιζόμενος πορεύεται ελεύθερος και καθαρός προς το βάπτισμα. Στο τέλος αυτών των ευχών ζητείται από το Θεό να δεχτεί τον άνθρωπο στην ουράνια Βασιλεία και να του αποστείλει άγγελο φωτεινό ως ασφάλεια και δύναμη από κάθε δαιμονική επίδραση. Ο άγγελος θα τον συντροφεύει σε όλη του τη ζωή και θα τον οδηγεί στη Βασιλεία των ουρανών, αρκεί εκείνος να διατηρεί αμόλυντη τη χάρη του βαπτίσματος.

Στη συνέχεια ο ιερέας κάνει τρία εμφυσήματα στο πρόσωπο εκείνου πού πρόκειται να βαπτιστεί, με σκοπό την αποδίωξη κάθε πονηρού πνεύματος, αφού η πράξη αυτή είναι σημείο αναζωογονήσεως του ανθρώπου. Μετά τα εμφυσήματα γίνεται τριπλή σφράγιση με το σημείο του σταυρού στο μέτωπο, στο στόμα και στο στήθος για την καθαρότητα στο μυαλό, στο λόγο και στη ζωή.

Ακολουθεί η τελετή της απόταξης κατά την όποια γίνεται η προσωπική και ολόψυχη αποκήρυξη του σατανά από τον βαπτιζόμενο (ή τον ανάδοχο στα νήπια). Ο ανάδοχος αποκηρύσσει το σατανά στραμμένος προς τη δύση, πού συμβολίζει το σκότος και τον τόπο όπου έχει το βασίλειο του ο σατανάς. Αποκηρύσσεται ο σατανάς ως πονηρός και σκληρός τύραννος, ως δημιουργός και συνεργός κάθε κακίας πού απειλεί τον άνθρωπο και τον κόσμο. Η αποκήρυξη του σατανά από το βαπτιζόμενο σημαίνει ότι αρνείται όλα τα όπλα και τα έργα του διαβόλου. Υπόσχεται δηλαδή ότι θα αποφεύγει κάθε αμαρτία και παράλογη πράξη, κάθε τιμή προς τα άψυχα είδωλα, ήθη και έθιμα σατανικά, μαντείες, μαγικές τελετουργίες και τα παρόμοια.

Στη συνέχεια ο ανάδοχος φυσά το σατανά και τον φτύνει. Η εμφύσηση δηλώνει την με όλη την καρδιά απομάκρυνση και εκδίωξη του σατανά. Η έμπτυση σημαίνει την περιφρόνηση του ως μιαρού και βδελυρού.

Η σύνταξη με τον Χριστό και η ομολογία του συμβόλου της Πίστεως γίνεται προς την ανατολή πού συμβολίζει το Χριστό ο όποιος είναι το αληθινό φως.

Τέλος ο βαπτιζόμενος αποθέτει τα ρούχα του, δείχνοντας ότι αρνείται - εγκαταλείπει τον παλαιό του εαυτό, απελευθερώνεται από το σατανά για να «ενδυθεί» τον Ιησού Χριστό. Εδώ ολοκληρώνεται το εισαγωγικό μέρος του μυστηρίου και ο άνθρωπος είναι έτοιμος να δεχθεί τη χάρη του άγιου βαπτίσματος, να γίνει παιδί του ουράνιου Πατέρα και κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος.

* Γιατί είναι απαραίτητο να γίνονται οι εξορκισμοί σε όλους τους ανθρώπους;

Διότι μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων ο διάβολος κυριάρχησε στον κόσμο, καθυπέταξε τον άνθρωπο και απέκτησε δικαιώματα στη ζωή του.

* Γιατί και μετά το βάπτισμα ο διάβολος επανέρχεται και αποκτά δικαιώματα στη ζωή μας;

Επειδή εμείς του τα δίνουμε με την άγνοια ή την αμέλεια μας.

Συνήθως, ούτε οι γονείς ούτε ο ανάδοχος δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στη σημασία των τελουμένων κατά το βάπτισμα. Έτσι, καθώς μεγαλώνει ο νεοφώτιστος, δεν ακούει από κανέναν τίποτε για όσα φοβερά και σπουδαία τελέσθηκαν κατά τη μεγάλη ήμερα της βάπτισης του. Γι' αυτό ό διάβολος έχει την άνεση να επανέλθει. Πολλοί άνθρωποι από άγνοια ή από φόβο αρνούνται να πιστέψουν στην ύπαρξη του διαβόλου και της επιρροής πού ασκεί στους ανθρώπους. Η μεγαλύτερη νίκη του διαβόλου επί του ανθρώπου είναι να τον πείσει ότι δεν υπάρχει, διότι με τον τρόπο αυτό ο άνθρωπος μένει ακάλυπτος απέναντι στα τεχνάσματα πού ο πονηρός μεταχειρίζεται εναντίον του. Η γνώση της αλήθειας και ο προσωπικός αγώνας για τη διατήρηση της χάριτος του βαπτίσματος, μας ελευθερώνει από κάθε σατανική επενέργεια. Ο Χριστός μας δίνει «την εξουσία να κατανικούμε όλη τη δύναμη πού διαθέτει ο εχθρός του ανθρώπου, ο σατανάς. Γι΄ αυτό τίποτε από όσα μηχανεύεται εναντίον μας δεν πρόκειται να μας αδικήσει ή να μας βλάψει». (Λουκ. Γ 19).

Δυστυχώς κάποιοι συνάνθρωποι μας πολεμούνται ιδιαίτερα από τα πονηρά πνεύματα, πού τους υποδουλώνουν και τους βασανίζουν. Γι΄ αυτό η Εκκλησία μας, η στοργική μητέρα μας, έχει ειδικές προσευχές - εξορκισμούς, πού διαβάζονται στα συγκεκριμένα πρόσωπα από ιερέα και πού με τη βοήθεια του θεού ενεργούν για την απαλλαγή των προσώπων αυτών από τη δαιμονική ενέργεια.

Ερευνητής

Από το περιοδικό «Προς τη Νίκη», τεύχος 732, Φεβρουάριος 2011

Ζωηφόρος

http://aktines.blogspot.com/2011/02/blog-post_8621.html